مقایسه کارایی حشره‌کش اسپیروتترامات (SC 100) با چند حشره‌کش رایج در کنترل تریپس پیاز، Thrips tabaci Lindeman

تریپس پیاز آفت کلیدی پیاز بوده و در مناطق مختلف کشور، سم‌پاشی‌های متعددی برای کنترل آن صورت می‌گیرد. به همین دلیل، جایگزین کردن حشره‌کش‌های کم‌خطر با کارایی بالاتر برای کنترل این آفت ضروری است. در این تحقیق کارآیی حشره‌کش­ها برای کنترل تریپس در دو استان اصفهان و مرکزی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 6 تیمار و 4 تکرار (شامل حشره­کش‌های رایج سایپرمترین (EC 40%) (5/0 در هزار)، دی­کلرووس (EC 50%) (2 در هزار)، مالاتیون (EC 57%) (5/1 در هزار) و حشره‌کش جدید اسپیروتترامات (مونتو® SC 100) (با دو غلظت 72/0 و 60/0 در هزار) به همراه شاهد مقایسه شد. تراکم تریپس روی 10 بوته از هر کرت یک روز قبل و 3، 7 و 14 روز پس از سم‌پاشی ثبت شده و درصد کارایی تیمارها به روش هندرسون- تیلتون محاسبه و پس از تجزیه واریانس، گروه‌بندی میانگین تیمارها به روش آزمون چند دامنه‌ای دانکن انجام شد. شاخص‌های خسارت نیز با آزمون کرآسکال- والیس مورد مقایسه قرار گرفتند. تیمارها در استان اصفهان با هم اختلاف معنی‌دار داشتند و  حشره‌کش مونتو (72/0 در هزار) بیشترین کارآیی (به ترتیب 95، 95 و 83 درصد) را در هر سه نوبت نمونه­برداری داشت و غلظت 60/0 در هزار آن به ترتیب 88، 88 و 79 درصد در مرتبه بعد قرار گرفت. کارآیی دی‌کلرووس در روز سوم پس از سم‌پاشی، نزدیک به آنها (88 درصد) بود. شاخص خسارت در روز هفتم برای مونتو در هر دو غلظت به طور معنی‌داری کمتر بود. در استان مرکزی نیز میزان کارایی هر دو غلظت مونتو بیشتر از سایر تیمارها برآورد گردید، اما اختلاف معنی­دار بین تیمارها مشاهده نشد. در مجموع حشره‌کش جدید اسپیروتترامات (مونتو® SC 100) با غلظت 60/0 در هزار، کنترل قابل قبول روی جمعیت تریپس پیاز در شرایط مزرعه‌ای نشان داد.